Jongmense is op soek na ritmes wat hulle kan help om holisties en intensioneel te leef, en die kerk kan geloofsgewoontes ontwikkel wat hiermee kan help. Hierdie gewoontes sluit gebed, stilte, Bybelstudie, refleksie, musiek, mentorskap en geloofsgesprekke in. Hierdie geloofsgewoontes word oriëntasiepunte te midde van ‘n gejaagde en chaotiese lewe. Dit bied vashouplek aan God en sy groter storie tydens tye van verandering in ‘n versnelde, komplekse kultuur met fenomenale toegang tot inligting, verhoogde vervreemding en ‘n krisis van outoriteit.
Die tradisionele model, waar die kerk se werksaamhede hoofsaaklik gefokus is op Sondae eredienste, vervul nie hierdie behoefte nie. Dit is ‘n eenmalige weeklikse ritme, wat weens ‘n verskeidenheid van redes soos werk en ontspanning, maklik gemis kan word. Jongmense het egter gewoontes nodig wat nie gekoppel is aan ‘n fisiese spasie of enkele tydsgleuf nie. Hulle het ritmes of gewoontes nodig wat hulle kan saamdra wanneer hulle reis oor landsgrense en wat kan inpas binne-in hul komplekse en vloeibare programme. Dit moet dus makliker daaglikse ritmes wees eerder as moeiliker weeklikse ritmes. Dit moet ook aanpasbaar wees en nie programme waarop jy gedeeltes kan misloop nie, maar herhalend van aard sodat jy dit in jou eie tyd kan doen. Hierdie ritmes moet ook indiwidueel aanpasbaar wees, amper soos ‘n playlist of smorgasbord van opsies, waaruit mense kan kies na aanleiding van waar hulle hulself bevind en hoeveel tyd hulle tot hulle beskikking het. Dit beteken nie dat weeklikse byeenkomste nie ‘n plek of doel het nie, maar bloot dat dit nie die enigste ankerpunt kan wees nie. Verder is dit belangrik dat hierdie geloofsgewoontes mense verbind aan God se groter storie oor die eeue heen en hulle help om ‘n persoonlike lewende verhouding met Jesus te hê. Daarom sal dit ook belangrik wees om die geloofsgewoontes te verbind aan die seisoene en feeste van die kerkjaar en die kerk se antieke tradisies.
Die kerk van die toekoms het ‘n belangrike rol om hierdie ankers en merkers saam met jongmense te skep wat betekenisvol en vormend kan wees en ‘n integrale deel van hul lewens uitmaak. Geloofsgewoontes bied ‘n vashouplek in ‘n veranderende en komplekse wêreld, en deur hierdie gewoontes te beoefen, kan jongmense hul geloof versterk en hulself in die wêreld vestig.
Hoekom bid jongmense?
Uit 10 mense:
4 bid vir kalmte
1.5 bid vir krag
1.5 bid vir leiding
2 dialoog met God
1 dit vorm my
Hoe gereeld bid jongmense?
30% bid min, gebed speel ‘n klein rol
19% bid gereeld, gebed is belangrik
51% bid soms, gebed speel wisselende rol
Wat verrassend vir ons was in ons onderhoude met jong volwassenes verder weg van die kerk, is dat gebed steeds belangrik is vir hulle en dat een uit elke vyf genoem het dat hulle dit as ‘n dialoog beskou. Die helfte van jongmense wat bid gebruik gebed vir persoonlike troos en die ander helfte vir vorming.
Hierdie is ‘n uittreksel uit die boek “Ontmoet die Toekoms: 12 Rigtingwysers oor Jong Volwassenes, die Kerk en Spiritualiteit”, deur Anriëtte de Ridder, Francois Maritz en Stephan Naudé. Beskikbaar by DinkJeug (e-pos [email protected] om die boek te bestel).
